سندروم های گیر کردن اعصاب پا

سندروم های گیر کردن اعصاب پا

اعصاب پا در نواحی مختلفی ممکن است تحت فشار قرار گیرند و باعث ایجاد علائم در محل گیر کردن و یا نواحی پائین تر پا شوند.

یکی از این موارد گیر کردن عصب پرونئال سطحی است که حس ناحیه پشت پا را تأمین می کند. سن درگیری آن به طور متوسط ۳۶ سال است و به علت پیچ خوردگی های مکرر مچ پا، شکستگی استخوان نازک نی، ورم اندام تحتانی، فتق های عضلانی و… ایجاد میشود.

علائم بالینی

بیماری دردی طولانی مدت، برروی سطح خارجی قسمت پائین ساق و مچ پا و سطح پشت پا دارد.

در موارد بی حسی و حالت گزگز در طول این ناحیه وجود دارد.

گاهی بیماران در محل تلاقی میانی و  تحتانی قسمت خارجی ساق احساس درد دارند که ممکن است ورم موضعی هم وجود داشته باشد.

درد با فعالیت بدتر شود.

درد شبانه، ناشایع است.

بیماران سابقه ای از ضربه اولیه به این ناحیه از اندام را ذکر می کنند که شایعترین این تروماها، پیچ خوردگی مچ پا است

بهبود یافتن با درمان های غیرجراحی، ناشایع است.

درمان

درمانهای غیرجراحی، شامل داروهای ضددرد و استفاده از BOOT Brace و ارتوزهایی است که خم شدن مچ پا به داخل را کنترل می کند. انجام فیزیوتراپی نیز جهت تقویت عضلات توصیه میشود.

درمان جراحی، به صورت آزاد کردن عصب است که نتایج رضایت بخشی دارد که البته در  ورزشکاران این احساس رضایت کمتر است.

از اعصاب دیگر پا که امکان گیر کردن برای آن وجود دارد، عصب پرونئال عمقی و سورال است که نتایج جراحی آنها نیز خوب است.