اسپوندیلیت آنکیلوزان

اسپوندیلیت آنکیلوزان نوعی بیماری التهابی مزمن و پیشرونده است که با درگیری ستون مهره ها ، مفاصل ساکروایلیاک و در برخی موارد سایر مفاصل بدن بطور قرینه همراه است.

این بیماری روماتیسمی در بین آقایان شیوع بیشتری دارد و عوامل ژنتیکی در بروز آن نقش زیادی دارد بطوری که احتمال بروز بیماری در افرادی که در خانواده آن ها فردی دچار این بیماری شده بیش از سایر افراد است.

علائم اولیه اسپوندیلیت آنکیلوزان معمولا در دهه های دوم و سوم زندگی شروع می شوند، اگرچه ممکن است از سنین نوجوانی و یا بعد از ۴۵ سالگی نیز علائم بیماری شروع شوند.

نبودن قوس کمری و افزایش قوس پشتی با عدم قوس گردنی نیز در اغلب مبتلایان و درگیری و التهاب مفاصل در حدود نیمی از مبتلایان دیده می شود.

عوارض چشمی ، قلبی و ریوی نیز در برخی بیماران مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان دیده می شود ( بندرت )

درگیری کپسول مفصلی، لیگامان های متصل به استخوان و به میزان کمتری سینوویوم در مبتلایان به این بیماری گزارش می شود.

استخوانی شدن لیگامان ها و تاندون های مهره ها بخصوص در محل اتصالشان به استخوان یکی از شایع ترین عوارض این بیماری است که معمولا از ناحیه پشتی_کمری شروع و سبب ایجاد خمیدگی در ستون فقرات فرد بیمار می شود.

خمیدگی بدن، غیر قابل انعطاف بودن ستون مهره ها، کیفوز پشتی و راه رفتن اردکی از عوارض این بیماری در مراحل پیشرفته هستند.

با وجود اینکه اغلب مبتلایان به این بیماری روماتیسمی تحت درمان های مناسب از جمله فیزیوتراپی می توانند زندگی عادی داشته باشند اما در مواردی که مفصل ران، قلب، ریه و سایر اندام ها درگیر شده اند ممکن است مشکلات فرد تا سال ها وجود داشته و سبب کاهش شدید کیفیت زندگی وی شود.