درد گردن چیست؟

همه ما در طول زندگی, دچار درد در ستون فقرات گردنی می شویم. آنچه مهم است نحوه برخورد ما با این مشکل است .امروزه به علت تحرک کم مردم و انجام فعالیتهای در سکون و فراوانی مشاغل با تحرک کم و ایستا و به تبع آن پوزیشن های نامناسب ستون فقرات و همچنین ضعف عضلات,بروز دردهای گردن افزایش یافته است.

علل درد گردن چیست؟

دلایل متعددی برای دردهای گردنی وجود دارد که شایعترین آنها عبارتند از:

وجود دنده گردنی

دژنرسانس دیسک گردنی

هرنی دیسک گردنی

آرتروز مهره های گردنی

که هر کدام علایم, تشخیص و درمان خاص خود را دارد.

دنده گردنی:

محل عبور شریان ساب کلاوین و شبکه عصبی بازویی که مجموعه ای از اعصاب بازو و دستهاست در مثلثی در گردن واقع است که اضلاع آن را دنده اول و دو عضله اطراف گردن تشکیل می دهند.

در این بیماران زایده عرضی مهره هفتم گردنی بر خلاف معمول بزرگ است و یا ممکن است که یک دنده کامل اضافی وجود داشته باشد.که وجود هر کدام از اینها منجر به تنگی در این مثلث و فشار بر اعصاب و عروق داخل این مثلث می شود.

علایم:

علایم بیماری معمولا بعد از سی سالگی شروع می شود یعنی دقیقا زمانی که افتادگی شانه ها اتفاق می افتد و در اغلب موارد دو طرفه است.

علایم عصبی به علت فشار بر عصب اولنا ایجاد می شود و منجر به گزگز یا بی حسی و یا درد ناحیه داخلی بازو ,دست و انگشت کوچک دست می شود و در طولانی مدت می تواند عضلات کف دست را آتروفی نماید.

فشار بر روی عروق نیز باعث کاهش نبض دست و علایم کاهش خونرسانی می شود که ممکن است بسته به شدت علایم وجود داشته باشد و یا نداشته باشد.

تشخیص:

در معاینه اگر اندام فوقانی همان سمت را به پایین بکشیم و گردن را به سمت مخالف خم کنیم منجر به افزایش درد می گردد.

در رادیوگرافی گردن می توان دنده گردنی را دید اما گاها به علت ماهست غضروفی آن ,به علت عدم رویت آن در رادیوگرافی نیاز به انجام ام آر آی می باشد.

نوار عصب و عضله نیز می تواند ناحیه فشار بر عصب را گزارش کند.

درمان:

در ابتدا درمانهای غیر جراحی شروع می شود

کم کردن وزن

خودداری از برداشتن جسم سنگین

گردن بند طبی

تقویت عضله بالابرنده شانه و فیزیوتراپی

در صورت عدم بهبود جراحی توصیه می شود.

دژنرسانس دیسک گردنی:

دیسک ها با گذر زمان آب خود را از دست می دهند و خاصیت ارتجاعی آنها کم می شود و تحمل فشار به مهره های گردنی کم می شود و به عبارتی دچار پیری می شوند که می تواند آنها را مستعد بیرون زدگی دیسک کند.

علایم:

بیشتر در خانم های جوان و در مهره های انتهایی گردن ایجاد می شود .وباعث درد مبهم گردن و محدودیت حرکت گردن می شود.در معاینه لمس مهره های گردنی از پشت و همینطور عضلات اطراف مهره ها دردناک است. آنچه مهم است این است که هنوز دیسک بیرون زدگی ندارد لذا درد دستها و اندام فوقانی وجود ندارد.

تشخیص:

در رادیوگرافی فاصله بین مهره ها کاهش یافته است و در ام آر آی علایم دهیذراتاسیون دیسک و سایر علایم دژنرسانس مهره مشهود است.

درمان:

درمان جراحی برای این حالت به ندرت انجام می شد.

مسکن

فیزیوتراپی و ورزش

گردنبند

از درمانهای غیر جراحی این بیماری است.

بیرون زدگی (هرنی)دیسک گردنی:

این حالت در مهره های تحتانی گردنی شایعتر است و در مردان جوان بیشتر اتفاق می افتد. دیسکوپاتی های گردنی به دنبال شیرجه زدن در آب و حتی سیگار مرتبط است.

علایم:

علاوه بر درد گردن,این درد ها به شانه و دستها هم انتشار دارد. و بسته به نوع بیرون زدگی که به صورت مرکزی و یا طرفی از مهره ها ست منجر به فلج یا سفتی عضلات و یا کاهش رفلکسهای اندام فوقانی آن طرف می شود.

ممکن است محدودیت حرکات گردن وجود داشته باشد .حرکات مفصل شانه بدون درد است و اگر فرد دست را پشت گردن قرار دهد دردها کاهش می یابند.

تشخیص:

در رادیوگرافی در مراحل اولیه دیسکوپاتی ,کاهش قوس گردنی وجود دارد و در مراحل پیشرفته استخوانهای اضافی و کاهش فاصله مهره ها دیده می شود.

بهترین راه تشخیص ام آر آی است که بیرون زدگی دیسک, فشار بر عصب و تنگی کانال یا فورامن ها دیده می شوند.

درمان:

مسکن و فیزیوتراپی در مراحل اولیه تجویز می شوند و در صورت عدم بهبودی و یا بروز علایم حرکتی همچون کاهش قدرت عضلات اندام فوقانی جراحی انجام می شود.

آرتروز مهره های گردنی:

در آرتروز مهره های گردنی, استخوان اضافه تشکیل می شودکه در اطراف جسم مهره, مفاصل و حتی رباطها شکل می گیرند.

علایم:

غالبا بعد از 45 سالگی شروع می شود. ابتدا بی حرکتی در گردن به وجود می آید و پس از مدتی درد مبهم و حساسیت وضعی ایجاد می شود.

شدت علایم هیچ رابطه ای با میزان شدت درگیری مهره در تصویر برداری ندارد.

تشخیص:

در رادیوگرافی موارد زیر می تواند دیده شود:

کم شدن فاصله مهره ها

استخوان اضافی در تنه مهره

استخوان اضافی در مفاصل بین مهره ها و گاهی نیمه دررفتگی آنها

درمان:

درمان غیر جراحی شامل داروهای ضد درد , فیزیوتراپی , گرم نگه داشتن و استفاده از گردن بند است.

و در صورت عدم بهبود درد جراحی انجام می شود.